Deze blogpost is geschreven door de studenten van Hogeschool Zuyd die samen met Studio Europa Maastricht het evenement “Crossing Borders” organiseerden, waar ze de tentoonstelling van No Access bezochten:
Op 3 november bespraken studenten hun visie op migratie tijdens het evenement ‘Crossing Borders’ in het voormalige NAVO-hoofdkwartier. Het evenement werd georganiseerd door studenten van Zuyd Hogeschool in samenwerking met Studio Europa Maastricht en Viewmaster Projects. De discussie werd voorafgegaan door een rondleiding door de tentoonstelling waarin de studenten verschillende kunstwerken te zien kregen die gericht waren op het leven tijdens en na migratie, en de ervaringen van migranten met grenscontrole in Europa.
De video’s die tijdens de rondleiding werden getoond, bevatten verschillende onderwerpen over migratie die de leerlingen aan het denken zetten. Zo werd de ervaring van migranten getoond via een video genaamd “kinderen van het labyrint” waarin ouders een brief voorlezen aan hun kinderen waarin ze uitleggen waarom ze zijn gevlucht en wat ze tijdens deze reis hebben meegemaakt. Ook werd bijvoorbeeld het onderwerp grenscontrole en de tegenstanders van migratie getoond met een indringende video over de situatie rond de Mexicaans-Amerikaanse grens waarin burgers met geweren patrouilleren. Door het tonen van deze video’s werden de kunstwerken van de tentoonstelling gebruikt als uitgangspunt voor het debat dat daarna met de leerlingen volgde.
De discussie speelde ook met visualisatie, waarbij de leerlingen hun mening over de stelling konden geven door zichzelf op een spectrum te plaatsen dat ging van akkoord tot niet akkoord. Hier werd het middengedeelte gemarkeerd als neutraal gebied, en de rechter- en linkerkant van de kamer werden gemarkeerd als respectievelijk akkoord en oneens. Afhankelijk van hun eigen mening schoven de deelnemers naar één kant. In een van de stellingen werd bijvoorbeeld gevraagd of ze het er al dan niet mee eens waren dat vertaling een belangrijk element is om het migratieproces te vergemakkelijken. Hier verschoven de meeste deelnemers naar de rechterkant van de zaal, waarmee ze aangaven dat ze het ermee eens waren dat vertaling essentieel is om belangrijke informatie veilig te stellen die anders verloren zou gaan of genegeerd zou worden. De leerlingen bespraken dat de gevolgen hiervan zouden kunnen zijn dat mensen verkeerd worden geïnformeerd. De meerderheid van de leerlingen gaf aan dat een goede vertaling volgens hen helpt om de taalbarrière te overwinnen, waarbij ze stelden dat omdat vluchtelingen door de taalbarrière niet met westerlingen kunnen praten, misvattingen en leugens gemakkelijk de gedachten van westerlingen over vluchtelingen beïnvloeden. Hoewel de linkse studenten aangaven dat het volgens hen niet altijd noodzakelijkerwijs de beslissingen en meningen van mensen beïnvloedt.
Een andere discussie ging over de vraag of ontmoetingen tussen vluchtelingen en niet-vluchtelingen de publieke perceptie van migranten zou kunnen veranderen. De meerderheid van de studenten was het ermee eens dat dit het perspectief van mensen zou kunnen veranderen, aangezien het beeld dat mensen van migratie hebben meestal gebaseerd is op wat de media hen tonen en deze ontmoeting nieuw licht zou kunnen werpen. Sommigen waren het daar echter niet mee eens en stelden dat de houding van mensen hetzelfde blijft ondanks de steun voor migratie op basis van hun eigen ervaringen met het werken in vluchtelingencentra. Zij benadrukten het feit dat beleidsmakers niet veel doen om verandering teweeg te brengen en dat sommige oorzaken van migratie kunnen worden aangepakt door hulp te verlenen aan landen en de problemen aan te pakken die tot migratie leiden.
Over het geheel was het een dynamische discussie en de video’s en de verschillende punten en ervaringen die door de verschillende studenten naar voren werden gebracht, verrijkten deze discussies.
